LinkedInprofiel

Je hebt een LinkedInprofiel. Wat nu?

Ik ontmoet veel mensen die wel een LinkedIn profiel hebben, maar er niet wijzer van worden. “Ik heb er eigenlijk niets aan“, hoorde ik vorige week nog van een werkzoekende.

Het uitblijven van een succes via LinkedIn komt vaak doordat mensen niet weten wat ze willen bereiken via LinkedIn. Doorgaans maken mensen een profiel aan omdat ze hun netwerk willen uitbreiden. Dan past LinkedIn prima, zolang je weet HOE je dat kan doen. Ook wanneer je een baan zoekt, kan LinkedIn zinvol zijn. Het ziet ernaar uit dat LinkedIn steeds toonaangevender wordt als het gaat om werving van personeel. Maar met alleen een profiel zul je niet opvallen tussen alle werkzoekenden.

Hoogste tijd om mijn persoonlijke ervaringen met jullie te delen. Hieronder tref je de 3 meest voorkomende beweegredenen om een LinkedIn profiel te hebben. Per doelstelling heb ik mijn tips beschreven, inclusief denk- en doewerk.

Wat wil jij bereiken via LinkedIn?

1. Ik wil mijn netwerk uitbreiden.

  • Denkwerk: Bedenk met welke mensen jij jouw netwerk wilt uitbreiden. Wellicht zijn dat vak- , branche, studie- of leeftijdsgenoten. Of wil je juist nieuwe klanten, recruiters, of concurrenten in je netwerk.
  • Actie: Maak persoonlijk contact, stuur mensen geen standaard uitnodiging. Klik eerst op het profiel en schrijf dan een persoonlijke uitnodiging. Je kan ook bellen, of iemand persoonlijk ontmoeten. Wissel je online-activiteiten af met offline. Ga eens koffie drinken met iemand uit je netwerk. Doe dit ook met je bestaande contacten.
  • Tip: LinkedIn / netwerken is het meest effectief in de tweede kring. Wees positief nieuwsgierig naar de mensen in je netwerk. Misschien dat iemand in jouw netwerk iemand kent die interessant is voor jou.

2 Ik wil een nieuwe baan.

  • Denkwerk: Bedenk welke mensen jou aan een nieuwe baan kunnen helpen. Start klein; welke mensen kunnen jou helpen aan mogelijk interessante vacatures of informatie.
  • Actie: Wees duidelijk over het soort werk dat jij zoekt. Praat niet over ‘een nieuwe uitdaging’ maar vertel concreet welke type functies, branches, vakgebieden jou aanspreken.
  • Tip: maak een top 10 van de bedrijven waar jij zou willen werken, ga deze bedrijven volgen op LinkedIn. Kijk ook welke mensen er bij deze bedrijven werken (of gewerkt hebben), wellicht lopen er al ‘lijntjes’ in je netwerk.

3 Ik wil laten zien wat ik kan.

  • Denkwerk: bepaal jouw specialiteit. Wees niet de ‘allrounder’, maar kies je niche. Jouw identiteit dient je vakkennis uit te stralen.
  • Actie: Voeg je projecten toe op je profiel. Wees actief in een groep, beantwoord vragen en deel via updates interessante nieuwsberichten.
  • Tip: Schrijf een (gast) blog. Dit kan op verschillende websites. Op deze manier deel je niet de kennis van een ander, maar juist de kennis van jezelf.

Ik hoop dat een aantal van mijn tips je weer een stapje dichterbij je succes brengen.

En wellicht heb jij een andere reden om actief te zijn op LinkedIn? Dan hoor ik je graag, deel je kennis zodat ik (en anderen) weer van jou kunnen leren.

Doet ie het of doet ie het niet?

Neem Kees, een ervaren salesman met zijn hart op de juiste plaats. Altijd betrokken bij zijn klanten, kennis van zaken en heel toegankelijk in zijn contacten. Kortom een gezellige en betrouwbare adviseur bij wie ‘doe maar gewoon’ een way of life is. Altijd geweest en zal ook altijd zo blijven.

Kees heeft een leuk gezin, een leuke baan en heeft daarnaast nog wat eigen werkzaamheden. Als hij tijd heeft maakt hij ook graag een toertje op zijn mountainbike.

In zijn leven heeft Kees zo zijn eigen waarden en routines opgebouwd waarnaar hij ook handelt. Authentiek zou je dus kunnen zeggen. Of hij ‘walkt zijn talk’.

Tot zover geen echte bijzonderheden. Het gaat Kees goed. Totdat er binnen zijn bedrijf meer wordt gestuurd op output en efficiënt inzetten van uren en resultaten. Niet dat Kees daar geen oog voor had, maar het kan altijd beter en sneller toch?

Na een aantal gesprekken met de manager, werd besloten een improvement plan in te zetten voor Kees. In gezamenlijk overleg met HR werden de improvementdoelen vastgesteld en de termijn waarbinnen de doelen moesten zijn gehaald. Na een ‘ja’ van alle partijen, ging het improvementtraject van start.

De competenties, capaciteiten en interesses van Kees werden in kaart gebracht. De match met het betreffende functieprofiel lijkt te kloppen. Het lukt Kees echter niet om aan de nieuwe eisen te voldoen. Hij snapt wat de leiding wil, houdt van zijn vak en zijn collega’s en is loyaal naar de organisatie. Daar is niets mis mee.

Tijd voor nieuwe inzichten. Hoe komt het dat Kees optisch over alle gevraagde kwaliteiten beschikt, en toch niet tot de gewenste resultaten komt.

Dat, lieve mensen, is het verschil tussen in kaart brengen WAT iemand kan, zonder rekening te houden met HOE iemand zichzelf aanstuurt. Dat was het geval bij Kees. Hij zag (onbewust) niet het nut van de nieuwe eisen die aan hem werden gesteld en hield derhalve vast aan zijn oude routines die hem immers meer voldoening brachten en brengen. Om nieuwe gewoontes te internaliseren moeten de variabelen frequentie en nut ervaren samenwerken. Is dit niet het geval, dan is het trekken aan een dood paard.

Dus: kijkend naar de tag van deze blog: hij deed het niet!

Hoe het is afgelopen: Kees heeft inmiddels een andere baan waar hij waarschijnlijk meer tot zijn recht zal komen.

Brengt me bij de term ‘Amplitie’ wat zoveel betekent als goed houden wat goed is. Volgende keer schrijf ik hier meer over.

 

Aldus getekend,

Connie Keurentjes

Mediation, Connie’s stijl…

Jaren geleden heb ik me als mediator laten ‘scholen’. ‘Scholen’, omdat ik er achter kwam dat er stromingen zijn binnen de opleiding. Er zijn instituten die vooral scholen vanuit juridische achtergrond en anderen die dat vanuit psychologische achtergrond doen. Laat ik daar nu ‘tussenin zitten’. Op zich niet vreemd voor een mediator (bemiddelaar) toch? Maar wel lastig vond ik. Het heeft me parten gespeeld tijdens mijn carriere in het mediationvak. Of beter gezegd mijn niet-carriere in het vakgebied.

Terugdenkend aan mijn opleiding herinner ik me vooral de rigide structuur, zowel verbaal als non-verbaal. ‘Let op hoe je beweegt, dat je niet teveel aandacht richt op één van de partijen, dat je de juiste woorden gebruikt, dat je zorgvuldig en nauwkeurig verslag legt,……’.

Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik wars ben van dit soort ‘structuren’ en beter tot mijn recht kom in situaties die juist creativiteit, spontaniteit en ‘communicatieve lenigheid’ vergen. En juist die combinatie, mediationvaardigheden én mijn persoonlijke vaardigheden hebben ertoe geleid dat ik regelmatig wordt ingeschakeld bij ‘lastige’ situaties en klanten. Vaak al in het voortraject, zodat (verdere) escalatie wordt voorkomen en dat lukt (bijna) altijd. Ik hou van win/win situaties, dat zal jullie niet verbazen.

Ik zou mijn Mediation een soort van ‘way of life’ willen noemen. Het is een attitude geworden die, waar ik ook ga of sta, altijd aanwezig is. Like a bridge over troubled water.

Wat ik niet doe: (tussen)verslagen schrijven. Mijn ervaring is dat deze verslagen gigantisch veel tijd (en euro’s) kosten en daarna eerder discussie dan nader tot elkaar komen opleveren. Wat doe ik wel? Bij de start een gezamenlijk commitment opstellen en aan het eind van de rit de afspraken noteren en ondertekenen.

Aldus getekend,

Connie Keurentjes, bruggenbouwer.

Solliciteren is vaak gewoon een kwestie van doen

Soms is het heerlijk om even zwart wit te denken. Daarom doe ik dat nu eens. In dit stukje. Over het onderwerp solliciteren. Je kunt schriftelijk solliciteren of in een gesprek. Open of op een vacature. Via jouw netwerk of bellen of langsgaan. Je kunt zelfs solliciteren naar een pak slaag. Of: “jij solliciteert naar je kamer als je zo blijft doorgaan manneke”,  zoals mijn moeder mij in bepaalde fases van mijn leven welhaast dagelijks waarschuwde. Tsja solliciteren is vaak een kwestie van gewoon doen. En ik kan het weten want zoals u hierboven kunt lezen solliciteer ik van kinds af aan.

Solliciteren is een kwestie van doen. Dat is een boude uitspraak. Maar niets is minder waar. Acht jaar geleden stopte ik met roken en raakte sindsdien geen sigaret meer aan. Voor mij geen stoppenmetrokencoach, geen antirook chewing gum, geen rookhulplijnen en vooral geen pijltjes in mijn oren. In dat laatste verloor ik enige tijd geleden mijn vertrouwen toen een goede vriendin met pijltjes in haar oren, een Marlboro rookte op mijn feestje. Ze verklaarde heus! te zijn gestopt en dat deze sigaret buiten mededinging werd opgerookt. Ik wilde stoppen met roken en vond er de motivatie voor en ik stopte.  En geloof me! Mijn sterren stonden ook wel eens niet gunstig en dusdanig dat slechts één sigaret troost kon bieden. Maar ik deed het niet want stoppen met roken is vaak gewoon een kwestie van doen.

Vorige week zaten wij van Frame, feestelijk aan tafel met Monique Stolting Daalmans en Caroline van Beek van Haperen. Ik verwijs u graag naar de foto. Wij mochten beide dames begeleiden naar een nieuwe baan. Met succes! Nu kan ik er allerlei Frame succesformules op loslaten, die overigens hout snijden, maar dat doe ik niet om de simpele reden: solliciteren is vaak gewoon een kwestie van doen. Monique en Caroline zijn er het voorbeeld van. Zij zijn gaan solliciteren. Met enthousiasme, daadkracht en professionaliteit. Met plezier en met overtuigingskracht. Wij wensen deze toffe dames heel veel succes in hun nieuwe banen die zij gewoon gaan doen.

Vanochtend stond ik even op de weegschaal nadat ik in de badkamer mijn vrouw had verteld over mijn inspiratie voor deze blog. Over mijn schouder keek ze mee op het digitale scherm van dit onheilspellend apparaat en fluisterde zachtjes in mijn oor: “schatje zou afvallen ook een kwestie zijn van gewoon doen”?

Roel the world